Kiejt Midłtan abviaściła, što joj stała lepš i jana zmoža prysutničać na paradzie ŭ honar karala

Pryncesa Uelskaja (narodžanaja Kiejt Midłtan), jakaja praciahvaje chimijaterapiju ŭ suviazi z ankałahičnym zachvorvańniem, paviedamiła, što «idzie na papraŭku», i paabiacała ŭ hetuju subotu źjavicca na publicy padčas uračystaj cyrymonii vynasu ściaha.

Heta stanie pieršym aficyjnym mierapryjemstvam z udziełam hiercahini Kiembrydžskaj z momantu pastanoŭki dyjahnazu i praviedzienaj u studzieni apieracyi na brušnoj paražninie.

Kiejt dadała, što rekamiendavanaje joj lačeńnie nie skončana i praciahniecca jašče niekalki miesiacaŭ.

«Napieradzie jašče doŭhi šlach», — nahadała jana.

Z taho času, jak u sakaviku pryncesa Uelskaja ahučyła svoj dyjahnaz, apublikavaŭšy vielmi asabistaje paviedamleńnie ŭ sacsietkach, nijakich novych padrabiaznaściaŭ pra stan jaje zdaroŭja z pałaca nie pastupała.

Da novaha paviedamleńnia pryncesy prykładzienaja śviežaja fatahrafija, zroblenaja Metam Parteŭsam kala jaje doma ŭ Vindzory.

Zrešty, sama pryncesa nahadvaje, što lubyja dobryja naviny pra jaje chvaroby varta ŭsprymać z aściarohaj.

«Luby, chto kali-niebudź prachodziŭ chimijaterapiju, viedaje, što dzień na dzień nie prychodzicca», — patłumačyła jana.

«Adzin dzień vy adčuvajecie słabaść, stomlenaść, i ciełu davodzicca davać adpačyvać. Ale na druhi dzień vy adčuvajecie siabie macniej, i chočacie vykarystoŭvać svajo dobraje samaadčuvańnie pa maksimumu», — praciahnuła Kiejt.

«Ja vučusia ciarpieńniu, asabliva va ŭmovach niavyznačanaści. Prymaju kožny dzień takim, jaki jon jość; prysłuchoŭvajusia da svajho cieła i dazvalaju sabie vydatkavać hetak nieabchodny čas na vylačeńnie», — dadała jana.

U Kienhsinhtonskim pałacy, aficyjnaj rezidencyi prynca i pryncesy Uelskich, padkreślili, što ab poŭnym viartańni hiercahini Kiembrydžskaj da cyrymanijalnych abaviazkaŭ havorka pakul nie idzie i navat jaje płan źjaŭleńnia na paradzie z nahody vynasu karaleŭskaha ściaha moža źmianicca ŭ apošni momant.

U subotu Kiejt budzie razam ź inšymi členami karaleŭskaj siamji prymać parad, stojačy ź dziećmi na bałkonie Bukinhiemskaha pałaca.

Pravodzicca cyrymonija z nahody aficyjnaha dnia naradžeńnia manarcha (čaściakom, i ŭ dadzienym vypadku, nie supadaje z sapraŭdnym), i pradstaŭnik pałaca ŭžo zajaviŭ, što karol Karł III uzradavany, što jaho niaviestka taksama zmoža prysutničać.

Kiejt taksama vykazała padziaku za tyja słovy padtrymki, što jana atrymlivała padčas chvaroby, pryznaŭšysia, što była ŭzrušanaja ich kolkaściu i dušeŭnym ciapłom.

«Dla nas z Uiljamam heta pa-sapraŭdnamu źmianiła śviet, i vielmi dapamahło nam abaim pieražyć ciažkija časy», — pryznałasia jana.

• 18
• 0
• 0
• 0
• 0
• 4
• 0
• 0