Chłopiec namalavaŭ niezvyčajnyja vyjavy Minska, a ź ich zrabili prynty dla torbačak
U pačatku červienia brend Vokladki.by pakazaŭ novyja sumki ź viadomymi minskimi krajavidami. Stvaryŭ hetyja kranalnyja karcinki ilustratar Alaksiej Kulinkovič, jaki raskazaŭ vydańniu CityDog.io, što źviazvaje jaho z łakacyjami, jakija trapili na torbački: Kamaroŭka, Pałac sportu i nieviadomy padjezd nieviadomaha doma.
Pa słovach Alaksieja Kulinkoviča, dla jaho samoha najbolš «asabistaja» ilustracyja z troch, jakija trapili na sumki ad Vokladki.by, — taja, na jakoj babula kala padjezda kormić rudych katoŭ.
— Na hetym malunku moj padjezd. Praŭda, dom užo pierafarbavali i łavačku zamianili na novuju. Kamaroŭku namalavaŭ, tamu što sam kala jaje časta byvaju. Ale, darečy, ni razu ŭ žyćci na hetym rynku ničoha nie kuplaŭ. A kačak usie, dumaju, karmili: ja čaściej na «vodakanale» svajho rajona i ŭ Łošyckim parku, ale vyrašyŭ zadziejničać u ilustracyi bolš paznavalnuju dla minčan nabiarežnuju — kala Pałaca sportu», — kaža mastak pra svaje ilustracyi.
— Na ŭsie try ilustracyi patrapili minskija babuli. Vy viedajecie ich ci heta vydumanyja hieraini?
— Babula ŭźnikła jakraz na ilustracyi z katami, vyrašyŭ pieranieści jaje i ŭ astatnija łakacyi. Hierainia hetaja realnaja: jość u nas u dvary takaja babula z susiedniaha doma. Kolki siabie pamiataju, jana ŭvieś čas padkormlivała vuličnych katoŭ. I heta vyhladaje prykładna hetak, jak na maim malunku; praŭda, kolkaść katoŭ trochi mienšaja, i nie ŭsie jany rudyja.
— Jak naohuł vyjšła, što vy stali supracoŭničać z Vokladki.by?
— Ničoha zvyšnaturalnaha. Mnie napisaŭ Fiodar Šylin, zasnavalnik brenda Vokladki, i prapanavaŭ abmierkavać mahčymaść namalavać niešta dla ich brenda. Viadoma ž, ja pahadziŭsia: daŭno saču za Vokladki i vielmi rady byŭ mahčymaści pamalavać dla ich.
Usie try ilustracyi dla prajekta ja prydumaŭ u pracesie supracoŭnictva z brendam. My damovilisia, što kali buduć niejkija idei, to abmiarkujem ich dla pačatku na ŭzroŭni eskizaŭ. Ja ździviŭsia, ale Fiodaru adrazu spadabaŭsia eskiz idei (heta byli dva eskizy adnoj sieryi). Paśla abmierkavańnia niuansaŭ pryjšli da rašeńnia, što budziem rabić try ilustracyi. Darabiŭ treci eskiz — i ŭžo paśla hetaha prystupiŭ da admaloŭki.
— Vy atrymlivajecie niejki pracent z pradadzienych torbačak z vašymi ilustracyjami?
— Viedaju takuju praktyku, ale nie, nijakaha pracenta ja nie atrymlivaju. Dy heta i nie abmiarkoŭvałasia, u nas byli inšyja damoŭlenaści.
— A ŭžo jość idei, jakija jašče minskija łakacyi mohuć trapić u vašy ilustracyi?
— Z nahody idej pakul ničoha kazać nie budu: jany ŭ hałavie, a na etapie eskiza mohuć nie zajści navat samomu sabie. U mianie hety praces bolš spantanny, napierad redka što prydumlajecca.
«Ja pamiraju», «Ja źjazdžaju z hłuzdu», «Sa mnoj adbyvajecca niešta dzikaje». Jak zrazumieć, što ŭ vas paničnaja ataka, i jak ź joj spravicca? Tłumačyć psichołah
Jak ubracca ŭ styli mermaidcore ŭ Minsku? Sabrali rečy ŭ duchu hałoŭnaha trendu hetaha leta — ad biełaruskich i nie tolki biełaruskich brendaŭ
Biełyja dy čyrvonyja kvietki i mora śloz. Jak u Vilni sustrakali Palinu Šarendu-Panasiuk8
Kamientary