Baćki hetaha 21-hadovaha forvarda zbornaj Ispanii pieški pierajšli Sacharu, kab vyratavacca ad vajny
U matčy Ispanija — Italija Nika Uiljams byŭ pryznany najlepšym hulcom.
U Nika jość starejšy na vosiem hadoŭ brat Injaki, i jany razam hulajuć za «Atletyk» ź Bilbaa z Krainy baskaŭ, ale vystupajuć za roznyja zbornyja. Injaki — forvard zbornaj Hany, a Nika — novaja zoračka Ispanii.
«My vielmi blizkija. Ja stroha vychoŭvaju jaho. Nika chutka prymaje maje parady, nie kapryźničaje i šmat pracuje. Choć u našym domie kiruje matryjarchat. Słova mamy — zakon», — kazaŭ Ińjaki dva hady tamu.
Baćkam bratoŭ pryjšłosia pierajści Sacharu pieššu, kab trapić u Ispaniju.
«Maje baćki — z Hany. I jany prajšli pałovu Afryki, kab dabracca da Mielilji [ispanski horad na poŭnačy Afryki — NN]. Jany litaralna prajšli ŭvieś hety šlach pieššu», — raskazvaŭ Ińjaki.
Baćki Uiljamsaŭ sustrelisia ŭ łahiery dla biežancaŭ u stalicy Hany Akry — jany biehli ad hramadzianskaj vajny ŭ Libieryi. Ad Akry da Mielilji — bolš za čatyry tysiačy kiłamietraŭ i vielizarnaja pustynia Sachara.
«Ščyra kažučy, moj tata z taho času naohuł straciŭ adčuvalnaść padešvaŭ stop. Mama pieraniesła šmat usiaho, ale jana mocnaja žančyna. Jana raspaviała mnie, što mnohija ich spadarožniki nie pieranieśli hetaje vyprabavańnie — i ich pryjšłosia chavać prosta ŭ pustyni», — kazaŭ Ińjaki.
Časam baćki ŭsio ž jechali ŭ furhonie — u jaho nabivałasia pa 40 čałaviek. Jašče maci raspaviadała pra rabaŭnikoŭ, jakija abkradali ludziej, jakija byli na šlachu ŭ Ispaniju ci ŭ inšyja krainy dziela mary ab lepšym žyćci. Ź imi im taksama daviałosia sutyknucca».
Baćki Uiljamsa pierasiekli miažu ź Ispanijaj — i trapili ŭ turmu. Ale tam mocna pašancavała — da ich pryjšoŭ advakat, jaki staŭ na ich bok i skazaŭ: «parvicie dakumienty i skažycie, što vy biažycie ad vajny. Jany nie majuć prava admović».
Usio prajšło paśpiachova: budučych mamu i tatu bratoŭ-futbalistaŭ zarehistravali jak vajennych biežancaŭ ź Libieryi — i hety ž juryst adpraviŭ ich da znajomych z sacyjalnych słužbaŭ Bilbaa. U intervju Ińjaki časta pryznavaŭsia, što sprabavaŭ adšukać jaho, ale baćki ničoha pra jurysta nie pamiatajuć.
U Bilbaa siamiejstva Uiljamsaŭ pryniali ciopła. Ich sustreŭ miascovy śviatar: jon i prytuliŭ uciekačoŭ. Jaho zvali Ińjaki Mardonies — svajho starejšaha syna nazvali jakraz u honar Mardoniesa, jaki i zusim staŭ chrosnym baćkam starejšaha brata.
«My da hetaha času rehularna kantaktujem ź im, ja jezdžu da jaho ŭ hości. My havorym pra žyćcio. Praŭda, časam jon nadoŭha źnikaje ŭ Afrycy — zajmajecca tam vałanciorskaj pracaj», — uspaminaje Ińjaki. Śviet nie biez dobrych ludziej.
Ispanija daterminova zabiaśpiečyła sabie miesca ŭ płej-of. U apošnim tury hrupavoha raŭndu «čyrvonaja furyja» zhulaje z Ałbanijaj.
Paŭłu Vabiščeviču, jakoha abvinavacili nibyta ŭ sprobie padryvu pasažyrskaha ciahnika, dali 23 hady kałonii1
Kamientary