Хто гэты галкіпер-унікум, які ўчора адбіў усе тры пенальці?

Галкіпер «Порту» Дыёгу Кошта лічыцца адным з самых дарагіх брамнікаў свету. Дыёгу ацэньваецца, як і Джанлуіджы Донарума (ПСЖ, зборная Італіі) і Грэгар Кобель («Барусія» Дортмунд, зборная Швейцарыі). Кожны, паводле Transfermarkt, каштуе €40 млн. Хто такі Дыёгу Кошта і чаго ён дамогся, піша Championat.com.

Дыёгу — аднагодка Донарумы (італьянцу ўжо 25, а ўвосень 25 споўніцца і партугальцу). Тым не менш калі Джыджы дэбютаваў за аснову «Мілана» ў далёкім 2015-м, то Кошта прыйшлося чакаць першага выхаду на поле за «Порту» да восені 2019-га.

Галкіпер абдзелены, зрэшты, не быў: раней ён увесь час гуляў за дубль «драконаў» у другой партугальскай лізе, маладзёжку ў юнацкай ЛЧ і зборныя Партугаліі розных узростаў. Так, у 2016-м Кошта стаў чэмпіёнам Еўропы U17 і найлепшым брамнікам свайго ўзросту, за шэсць матчаў прапусціўшы ўсяго толькі адзін мяч, і то — у фінале з Іспаніяй. Тады справа дайшла да серыі пенальці, і якраз сейв Дыёгу прынёс тытул.

Разам з Коштам трыумфатарамі сталі і іншыя цяпер вядомыя футбалісты: Дыёгу Лейтэ (цяпер цягне «Уніён»), Дыёгу Далот («МЮ») і Рафаэл Леау («Мілан»).

У тым жа 2016-м 17-гадовы Дыёгу адыграў два матчы за зборную U19 — яго каціравалі і на больш старэйшым узроўні.

Новы год — новыя дасягненні. З камандай U19 Кошта ўзяў срэбра еўра і ўварваўся ў сімвалічную зборную турніру, а са зборнай U20 толькі ў чвэрцьфінале ЧС саступіў Уругваю ў серыі 11-метровых. У 2018-м Партугалія з Дыёгу перасягнула папярэдняе дасягненне і ўжо заваявала чэмпіянат Еўропы (так, турнір праводзіцца штогод).

Павялічыць

Былі і поспехі на клубным узроўні: «Порту» з Кошта, а таксама з Віціньяй (цяпер у ПСЖ) і Фабіу Віейрай («Арсенал») перамог у юнацкай ЛЧ-2018/2019, абыграўшы ў фінале «Чэлсі» (3:1) з Конарам Галахерам і Білі Гілмарам.

У сезоне-2019/2020 Дыёгу паўнапраўна заняў месца ў аснове падчас матчаў за Кубак Лігі і Кубак Партугаліі, а ўжо ў наступным годзе ўпершыню згуляў у дарослай ЛЧ.

Улетку 2021-га Кошта дабраўся са зборнай U21 да фіналу Еўра, увайшоўшы ў яго сімвалічную зборную. Пасля таго турніру Дыёгу стаў асноўным і ў «Порту», выцесніўшы са складу Агусціна Маркесіна.

Дэбют у галоўнай нацыянальнай камандзе таксама быў пытаннем часу і здарыўся ў канцы года. Юны галкіпер хутка пераканаў трэнерскі штаб, што лепш за яго ў Партугаліі брамнікаў няма, і заваяваў месца ў старце. Хоць канкурэнцыя ў краіне вельмі магутная: ёсць і Антоні Лопеш з «Ліёна», і ветэран Руй Патрысіу з «Ромы», і Руй Сілва з «Бетыса», і Жосэ Са з «Вулверхэмптана».

На ЧС-2022 Кошта адыграў усе пяць матчаў за Партугалію, а перад гэтым стаў двухразовым чэмпіёнам краіны. Але калі раней ён быў у клубе дублёрам, то цяпер вырас у аднаго з галоўных яго герояў: адыграў «насуха» ў 15 сустрэчах і быў прызнаны найлепшым галкіперам лігі.

У наступным сезоне «Порту» ўжо не ўзяў золата, і ўсё-такі Кошта быў гэтак жа выдатны: прапусціў без уліку пенальці 15 галоў, хоць, па статыстыцы, павінен быў 22. Дарэчы, пра 11-метровыя. У леташняй ЛЧ Дыёгу ўсталяваў адразу два рэкорды галоўнага еўракубка, стаўшы першым, хто:

— адбіў па ходзе турніру аж тры ўдары з «кропкі» (два ад «Баера» і адзін ад «Бруге») — першым у гісторыі турніру;

— адбіў пенальці і зрабіў галявую перадачу ў адным матчы — з «Баерам».

Удумайцеся: 8 адбітых з 24 (гэта пасля сённяшняй серыі). Гэта кожны трэці пенальці! Проста нерэальна.

Іншая супервартасць Кошты — класная гульня нагамі, прычым абедзвюма. Ён вельмі стрыманы і не баіцца прэсінгу, перманентна чакаючы, калі аднаклубнікі наперадзе адкрыюцца пад пас. Пры розыгрышы мяча яго можна лічыць паўнавартасным цэнтральным абаронцам, нездарма Дыёгу часта выбягае з штрафной і страхуе партнёраў.

Пры гэтым Кошта ў поўным парадку і пры выкананні непасрэдных абавязкаў: валодае моцнымі рэфлексамі 72,4% сейваў на клубным узроўні наогул, а ў гэтым сезоне — 72,7%. Для параўнання: у Эдэрсана («МанСіці» ў гэтым сезоне-70,7%), у Ноера («Баварыя») — 66,7%, у Райі («Арсенал») — 68,1%. Больш — у Алісана («Ліверпуль», 73,4%) і Ананы (МанЮнайтэд, 74,9%).

Таксама Кошта добра скарачае дыстанцыю і збівае з толку супернікаў выхадамі сам-насам, імгненна прымаючы верныя рашэнні. 

Велізарны патэнцыял Кошты ўжо даўно прыцягвае грандаў:

у лістападзе 2022-га ў «Порту» звярнуўся «Манчэстар Юнайтэд», аднак танней адступных у €75 млн галкіпера адпускаць не хацелі;

у чэрвені «Юнайтэд» зрабіў яшчэ адзін запыт, паспрабаваў збіць цану і зноў атрымаў адмову, прыйшлося пераключыць увагу на Андрэ Анану;

паралельна з «МЮ» ў барацьбу за Кошту ўключыўся «Чэлсі», але партугальцы адкінулі перавод патрэбных € 75 млн па частках, бо хацелі ўсю суму адразу.

Усе тры варыянты сарваліся, тым не менш Кошта разумее: ён яшчэ паспее дарвацца да топ-клуба: «Гуляць за любімую каманду — шчасце і гонар. Размоў аб маім магчымым сыходзе дастаткова, аднак у мяне кантракт да 2027 года», — сцвярджаў гулец мінулым летам.

Дзеля справядлівасці, Кошта здзяйсняў і кашмарныя памылкі: самыя галоўныя — у матчах ЧС-2022 з Ганай і Марока. І ўсё ж яго перспектывы ўражваюць, нездарма эксперты ўжо цяпер ставяць яго ў адзін шэраг з Донарума, Куртуа і Меньянам.

«Порту» ведае цану брамніку, і яна завоблачна высокая. Аднак трансфер Кошты ў топ-лігу рана ці позна ажыццявіцца, і пры належнай агранцы на новым месцы Дыёгу здольны на доўгія гады стаць новым Ікерам Касільясам.

Дарэчы пра яго. Ікер дагульваў у Партугаліі і на свае вочы назіраў за прагрэсам юнага Дыёгу. Вялікі галкіпер у 2018 годзе не саромеўся хваліць маладога калегу: «Тут узыходзіць сапраўдная зорка. Яго прозвішча Кошта. Думаю, ён будзе цудоўным брамнікам».

Прайшло ўжо пяць гадоў, і пакуль што прагноз легенды цалкам апраўдваецца.

• 14
• 0
• 1
• 0
• 0
• 1
• 0
• 0