Нашто Еўрасаюзу знішчаць Беларусь і калі Лукашэнку стане выгадна змяніцца. Мікола Бугай адказвае Пазняку

«Еўрасаюз, асабліва Нямеччына, праводзяць паслядоўную палітыку па знішчэнні Беларусі. Шляхам эканамічных санкцый, адмаўлення ўсялякіх кантактаў з дыктатарам», — сказаў Зянон Пазняк.

А нашто Еўрасаюзу — і «асабліва Нямеччыне»— знішчаць Беларусь? Знішчыць — каб што?

Што выйграў бы 450-мільённы Еўрасаюз ад знікнення 9-мільённай Беларусі? Што выйгралі б ад «знішчэння Беларусі» Польшча і Літва, якія сёння маюць вырашальны голас у ЕС па беларускім пытанні? Для чаго Еўрасаюзу і яго краінам, якія вытрацілі 145 мільярдаў даляраў на ратаванне Украіны, адначасова знішчаць Беларусь, якая ёсць паўночным флангам той самай Украіны, якая ёсць такой самай краінай паміж імперыялістычнай Расіяй і ЕС?

Прымусіла мяне задумацца і яшчэ адно прачытанае на выхадных меркаванне.

«Пры Лукашэнку я не бачу шанцаў на прымірэнне, на поўнае пераварочванне, на змену парадку дня і гэтак далей, — сказаў Арцём Шрайбман.

— Я думаю, Лукашэнка зрабіў высновы з 2020 года. І таму я не падзяляю аптымізму многіх людзей, якія думаюць, што можна яго нейкімі закалыхваннямі, дыялогамі, перамовамі ўцягнуць назад ва ўмоўны 2019-ты».

Не пагаджаюся з гэтай думкай.

Лукашэнка розным ужо бываў і розным яшчэ можа стаць — калі здароўе не падвядзе.

Прычына сітуацыі — у Маскве. Лукашэнка — толькі функцыя. І ўсё тое, што робіцца ў Беларусі, робіцца таму, што Лукашэнка акурат чалавек з жалезным разуменнем логікі.

Ён разумее, што ён, па ўласнай дурасці, але ў пятлі, і Масква без вагання зробіць з ім тое самае, што з Прыгожыным зрабіла, як толькі ў Крамлі пастановяць, што ён недастаткова русіфікуе беларусаў ці празмерна збліжаецца, гандлюе, кантактуе з Еўропай.

Помню паказальную сітуацыю, калі на піку таго, што некаторыя лічаць «лібералізацыяй», Анджэй Дуда быў гатовы прыехаць на Еўрапейскія гульні ў Мінск. Вось быў бы баланс: Пуцін праваруч, Дуда леваруч. Мінск адмовіўся, не захацеў. Таму што ён не хацеў балансу нават тады.

Калі памянялася б сітуацыя ў Маскве (ці іх разуменне сваіх інтарэсаў, ці прынамсі іх манера паводзін), то Лукашэнку магло б стаць выгадна змяніцца. Пакуль жа Масква такая, якая ёсць, Лукашэнку змяняцца нявыгадна.

Прыкра, дэматывуюча, нават паралізуюча ўсведамляць, наколькі мала цяпер ад нас, беларусаў, залежыць, наколькі мы сталі закладнікамі геапалітыкі і памылак Лукашэнкі. Але гэта рэальнасць, з якой трэба жыць. Каб не перажываць пасля фрустрацыі за фрустрацыяй.

Так, скажаце вы, не ў Крамлі рашаюць, што дзяўчат на Акрэсціна трымаць на голым бетоне без матрацаў. Але і не ў Брусэлі. То лукашэнкаўцы «так гэта бачаць», гэтак яны інтэрпрэтуюць сігналы, якія атрымліваюць з Масквы — гэткая ўжо іх мараль, гэткія яны людзі.

Пуцінская Масква — там корань беларускіх праблем.

Пазняк у сваім засляпленні нават не задумваецца, што вяшчае свае рэвеляцыі на радыё, якое фінансуецца з бюджэту краіны Еўрасаюза, які, у сваю чаргу, напаўняецца ў тым ліку і з датацый ЕС. Еўрасаюз тым часам адрывае ад сваіх людзей, ад сваіх патрэб — а людзям у Еўропе таксама хочацца і новых бальніц, і меншых падаткаў — для Украіны, бо ЕС то акурат, большасць краін ЕС, разумеюць, што корань — у Маскве.

Пазняк напэўна думае, што вядзе складаную гульню «во спасеніе», але ў рэальнасці для рэжыму ён несвядома стаў зручным памагатым. Прычым танна каштавала гэта «Лубянцы» (ягонае слова). Такі бясслаўны дрэйф такога славалюбнага чалавека.

• 64
• 23
• 3
• 8
• 1
• 1
• 2
• 0